เมาแล้วขับ: อาชญากรรมที่ถูกมองข้าม

บางครั้งฆาตกรก็มาในรูปแบบของคนเมาที่ตัดสินใจจับพวงมาลัย

ประเทศไทยคือประเทศที่เครื่องดื่มแอลกอฮอล์เข้าถึงง่ายยิ่งกว่าบริการทางการแพทย์ ในขณะที่คนบางกลุ่มพยายามผลักดันให้ศาสนาพุทธเป็นศาสนาประจำชาติ แต่เหล้าที่ผิดศีล 5 อย่างชัดเจนกลับมีขายกันดาษดื่นและเป็นส่วนหนึ่งของทุกวาระชีวิตและทุกเทศกาลอย่างแยกกันไม่ออก ปัญหาสำคัญอย่าง “เมาแล้วขับ” จึงคร่าชีวิตผู้บริสุทธิ์ทุก ๆ ปีอย่างไม่หยุดหย่อน

ในฐานะพลเมืองคนหนึ่งที่เห็นคนที่ไม่เกี่ยวข้องกับแอลกอฮอล์แม้แต่น้อยต้องสังเวยชีวิตเพราะมัน ทำให้ผมไม่อาจทนดูข่าวการสูญเสียจากอุบัติเหตุเมาแล้วขับได้อีกต่อไป ผมอยากตั้งคำถามแก่สังคมว่า: “ทำไมเราถึงปล่อยให้คนเมายังมีสิทธิ์ขับรถบนท้องถนนอีก?”

ทุก ๆ ปีมีผู้เสียชีวิตและบาดเจ็บจากเหตุเมาแล้วขับนับหมื่นราย สร้างความเสียหายทางเศรษฐกิจหลายแสนล้าน แต่บทลงโทษทางกฎหมายกลับบางเบาราวกับอุบัติเหตุเหล่านี้เป็นเรื่องเล็กน้อย ทั้งที่ในความเป็นจริงแล้วมันคืออาชญากรรมทางจิตสำนึกที่ร้ายแรงอย่างยิ่ง

เมาแล้วขับ: ไม่ใช่แค่ความประมาท แต่คือความเห็นแก่ตัว

คนจำนวนมากยังคงเชื่อว่า “แค่ดื่มนิดหน่อย ไม่เป็นไร” หรือ “ฉันยังขับไหว” แต่หารู้ไม่ว่านั่นคือจุดเริ่มต้นของหายนะ การที่ใครคนหนึ่งเลือกที่จะดื่มจนควบคุมตัวเองไม่ได้ และยังตัดสินใจขึ้นขับรถ นั่นไม่ใช่แค่ความประมาท แต่มันคือการตั้งใจเพิกเฉยต่อชีวิตของคนอื่น

คนจำนวนไม่น้อยเสียชีวิตจากอุบัติเหตุที่ตนเองไม่ได้ก่อ เพียงเพราะอยู่ผิดที่ผิดเวลา และมี “คนเมา” อยู่หลังพวงมาลัย

ทำไมเราถึงยังโกรธไม่พอ?

เรามักโกรธเป็นฟืนเป็นไฟเวลามีคดีฆาตกรรมสะเทือนขวัญ แต่กับฆาตกรที่ฆ่าคนจากการเมาแล้วขับ เรากลับใช้คำว่า “อุบัติเหตุ” เพื่อปกปิดความจริง เหตุการณ์เหล่านี้ไม่ควรถูกเรียกว่าอุบัติเหตุอีกต่อไป — เพราะมันเกิดจากการตัดสินใจอย่างมีสติในตอนที่ “เลือกจะดื่ม”

สังคมควรเลิกมองว่า “เมาแล้วขับ” เป็นเรื่องเล็กหรือเป็นเพียงความพลาดพลั้งได้แล้ว เพราะคนที่เสียชีวิตไม่มีโอกาสร่ำลาและไม่มีโอกาสแก้ไขอะไรอีกเลย

ถึงผู้ที่ยังดื่มแล้วขับ

ถ้าคุณยังคงเชื่อว่า “มันไม่ร้ายแรง” ขอให้ย้อนกลับไปดูคนจริง ๆ เบื้องหลังสถิติของผู้เสียชีวิตเหล่านั้น พวกเขาคือพ่อแม่ของใครบางคน คือลูกของใครสักคน คือเพื่อน คนรัก หรือคนดีคนหนึ่งที่ชีวิตต้องดับลงเพราะความประมาทของคุณ

ถ้าคุณยังไม่เลิกดื่ม อย่างน้อยก็ควรเลิกขับรถในวันที่คุณดื่ม — ทุกกรณี

อย่ารอให้คุณต้องสูญเสียคนที่คุณรักเสียก่อน จึงจะเข้าใจความรู้สึกของเด็กชายที่ร้องไห้ต่อหน้าศพพ่อแม่และพี่สาวที่โดนชนจากคนเมา หรือความรู้สึกของแม่ที่ต้องนั่งดูแลลูกสาวคนเดียวที่นอนพิการตลอดชีวิต

ถึงเวลายกระดับมาตรการและความคิดของทั้งสังคม

บทลงโทษสำหรับผู้กระทำผิดควรจะรุนแรงกว่านี้ ไม่ใช่แค่ปรับเงิน หรือจำคุกไม่กี่เดือน แต่ควรมีการเพิกถอนใบขับขี่ ห้ามครอบครองยานพาหนะ ห้ามซื้อขายเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ ห้ามประกอบอาชีพราชการอย่างถาวร และหากทำความผิดซ้ำจนมีผู้เสียชีวิตจากการเมาและขับอีก ก็ควรถูกจำคุกตลอดชีวิตหรือรับโทษประหารตามกฎหมาย

หากเราปล่อยให้คนเมายังมีสิทธิ์ขับรถออกไปฆ่าคนบริสุทธิ์ โดยที่เราแค่ “ทำใจ” และยอมรับมันเป็นเรื่องธรรมดา แสดงว่าสังคมเรามีปัญหาใหญ่แล้ว

อย่าให้การสูญเสียเป็นเรื่องที่ชินชา ถึงเวลาแล้วที่เราทุกคนจะต้องเปลี่ยนความคิด เปลี่ยนพฤติกรรมและเปลี่ยนสังคมไปด้วยกัน

เพราะถนนไม่ควรเป็นที่ตายของคนบริสุทธิ์ เพียงเพราะใครบางคน…ยังคิดว่า ‘แค่เมา’ ไม่เป็นไร