ต้องยอมรับเลยว่าโลกปัจจุบันทำให้การพบเจอคนโง่กลายเป็นเรื่องง่ายกว่าที่คิด อินเตอร์เน็ตทำให้คนโง่รวมตัวกันโดยมิได้นัดหมายเป็นจำนวนมากที่สุดอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อนในประวัติศาสตร์ เสียงของพวกเขาดังกระหึ่มอื้ออึงไปทั่วแผ่นดินเหมือนเสียงอึ่งอ่างร้องระงมในฤดูผสมพันธุ์ แม้แต่ผู้รู้ นักวิชาการ ผู้ทรงคุณวุติต่างก็ต้องเอือมระอากับการถกเถียงอันอวดฉลาดของคนโง่ที่โผล่มาอย่างไม่ขาดสาย คนโง่เหล่านี้มีจำนวนมากกว่าที่ใคร ๆ จะคาดคิด และที่น่าแปลกคือพวกเขามีความมั่นใจอันล้นปรี่ในมันสมองของตนซึ่งต่างกับความมั่นใจของเหล่าคนฉลาดราวฟ้ากับเหว ทำไมถึงเป็นเช่นนั้นหรือ? เรามารู้จักเผ่าพันธุ์มนุษย์หน้าโง่นี้ด้วยกันเถอะ ผ่านหนังสือที่ชื่อว่า The Basic Laws of Human Stupidity แปลเป็นไทยว่ากฎพื้นฐานว่าด้วยความโง่เขลาของมนุษย์ มีอะไรกันบ้าง มาดูกัน
-
-
หนึ่งในคำถามที่ผมสงสัยมานานคือทำไมคนเกาหลีใต้ที่มีรูปร่างหน้าตาไม่ได้ต่างจากเรามากนักจึงสามารถพาตนเองไปอยู่แถวหน้าในวงการต่าง ๆ ระดับโลกได้ ผมเคยได้ยินมาว่าเรากับเขาต่างมีจุดเริ่มต้นเหมือนพี่น้องที่เติบโตมาด้วยกัน แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าเราถูกเกาหลีใต้ทิ้งห่างแบบไม่เห็นฝุ่น เมื่อผมเห็นหนังสือที่ถูกเขียนโดยอธิการบดีของมหาวิทยาลัย KAIST ทำให้อยากคลายข้อสงสัยที่มีในใจว่า...
-
ผมชอบที่จะอ่านหนังสือที่เป็นแรงบันดาลใจให้นักเขียนได้เขียนหนังสือของตนเอง มันทำให้เราได้ดำดิ่งลงไปในความคิดของเขามากยิ่งขึ้น และหนังสือ Damn Good Advice ก็เป็นหนังสือขึ้นหิ้งอีกเล่มหนึ่งของนักออกแบบและนักสร้างสรรค์ที่ต้องการคิดใหญ่เพื่อสร้างสรรค์ผลงานที่ไม่เหมือนใคร ต่อไปนี้เป็นคำแนะนำ 15 ข้อแด่คนสร้างสรรค์ (ก็ทุกคนนั่นแหละที่ควรเป็นนักสร้างสรรค์!)...
-
ลองจิตนาการถึงท้องทะเลอันกว้างใหญ่ ในแต่ละวินาทีจะมีคลื่นมากมายซัดเข้าหาฝั่ง สลายตัว จมหาย แล้วซัดขึ้นมาใหม่ หากเราเปรียบทะเลดั่งมหาสมุทรแห่งความคิดมากมายที่มีอยู่บนโลกใบนี้ ยอดคลื่นเล็ก ๆ อันไกลโพ้นลูกนั้นคือคลื่นความคิดของคุณที่กำลังพยายามไปให้ถึงฝั่งฝัน สายตาของคุณตะกายขึ้นไปอยู่บนยอดคลื่นลูกนั้นพร้อมกับคิดว่ามันจะสามารถวิ่งควบพาคุณไปถึงฝั่งไหม หรือว่าจะจมสลายหายไปเสียก่อน?
-
เชื่อว่าหลาย ๆ คนคงเคยได้ยินมาบ้างว่า "ถ้าเราอยากมีอะไร ก็จงให้สิ่งนั้นแก่คนอื่นก่อน" และก็เชื่อด้วยว่าในห้วงความคิดลึก ๆ อาจมีเสียงเล็ก ๆ คอยถามว่า "จริงหรือ? เราจะให้คนอื่นได้อย่างไร ในเมื่อเราเองก็ยังไม่มี" และบางคนก็เข้าขั้นปฏิเสธไปเลยว่า "จะบ้าเหรอ! ยิ่งให้คนอื่น เราก็ยิ่งจนสิ"...
-
หนังสือ The Alchemist หรือ ขุมทรัพย์สุดปลายฝัน ประพันธ์โดย Paulo Coelho เป็นเรื่องราวของเด็กเลี้ยงแกะคนหนึ่งในสเปนที่มีความฝันถึงขุมทรัพย์ในทะเลทรายอันห่างไกล และได้ตัดสินใจออกเดินทางเพื่อตามหาความฝันของตนเอง เรื่องราวระหว่างนั้นเองที่ให้บทเรียนหลายอย่างเกี่ยวกับการออกเดินทางตามหาความฝัน...
-
หนังสือเล่มนี้เป็นงานประพันธ์ของ วิลเลียม เชคสเปียร์ เป็นแนวบทพูดที่ให้ความรู้สึกเหมือนดูละครเวทีที่มีตัวละครกับฉากสลับเปลี่ยนหมุนเวียนกันไป ช่วงแรก ๆ ที่อ่านยังรู้สึกไม่คุ้นชินกับบทละครแนวนี้อยู่ ทำให้ติด ๆ ขัด ๆ บ้าง เพราะต้องพลิกกลับไปดูหน้าแนะนำตัวตัวละครบ่อย ๆ แต่เมื่ออ่านไปสักพักจนคุ้นเคยกับตัวละครแล้วก็จะเริ่มไหลลื่นเหมือนได้ฟังคนสนทนากันจริง ๆ แม้จะไม่มีคำพรรณาบรรยายเหตุการณ์เหมือนนิยายทั่ว ๆ ไป แต่บทพูดก็สละสลวยคมคาย...